Niemand die schijnt te weten dat een dagje aan de kust in Oostende leuker is aan de oosteroever. Ik bedoel daarmee de overkant van de havenmond, weg van de dijk, het Casino en de vistrap.
Mademoiselle nineteen : Coline (2010) olieverf op doek 230 x 165 cm.
Schilderijen zonder franjes. Geen achtergrond, weinig textuur, een minimum aan compositie en soms zelfs geen kleur. Blijft er nog iets over? Toch wel, want minder is nu eenmaal meer.
Insomnia. Transaparant in lichtbak, 172 x 213 cm, 1994.
Vijfentwintig vooral iconische werken van de bekende fotograaf Jeff Wall, die mag je niet missen. Al heeft de expo ook een minder goeie kant. Was het echt nodig om er werk naast en tussen te hangen van andere kunstenaars?
Buite-verblijf, 2009, bijgekleurde ets, 200 op 310 cm.
Bervoets, nog zo'n kunstenaar wiens werk ik niet echt mooi vind maar wel enorm respecteer. Al was het maar om zijn unieke etstechniek, die schilderkunst en grafiek met elkaar verenigt.
Meestal heb ik moeite om een individueel schilderij van Tuymans mooi te vinden, maar zoals ze daar nu in Bozar bij elkaar hingen was ik wel danig onder de indruk.